یکی از مواردی که اختلاف بین سود حسابداری و سود اقتصادی به وجود می آورد هزینه فرصت از دست رفته است.
هزینه فرصت از دست رفته که در محاسبات سود اقتصادی لحاظ می شود و در محاسبه سود حسابداری لحاظ نمی گردد به عبارتی معادل هزینه انتخاب فعلی به جای بهترین انتخاب جایگزین می باشد.
فرض کنید شما در یک شرکت به عنوان مدیر مالی مشغول به فعالیت هستید و ماهانه ۲۰ میلیون تومان حقوق دارید،
اگر شما به جای استخدام در این شرکت می توانستید کسب و کار خودتان را داشته باشید و ماهانه ۲۵ میلیون تومان درآمد ایجاد کنید، هزینه فرصت از دست رفته برای شما ماهی ۵ میلیون تومان است.
با توجه به اینکه ماهیت این هزینه از جنس هزینه های معمول در حسابداری نیست و ما به ازای این هزینه قرار نیست پولی پرداخت کنیم ، بنابراین در محاسبات سود حسابداری نقشی ندارد
اما در محاسبه سود اقتصادی باید لحاظ گردد.
همانطور که میدانید سود حسابداری بر اساس برخی روابط منطقی محاسبه می گردد که لزوما با معنای سود در دنیای واقعی ارتباط ندارد.
هرچند سود اقتصادی به لحاظ بار معنایی واقعی تر از سود حسابداری است اما برای گزارشگری مالی سالانه عملکرد شرکت‌ها باید از سود حسابداری استفاده کرد.
به عبارتی با تمام ایرادات وارده به سود حسابداری اما هنوز هم سود حسابداری بهترین شکل ارایه عملکرد مالی یک شرکت است.